- oduczyć
- глаг.• отучить* * *oducz|yć\oduczyćony сов. czego отучить от чего+
odzwyczaić
* * *oduczony сов. czegoотучи́ть от чегоSyn:
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
oduczyć
Смотреть что такое "oduczyć" в других словарях:
oduczyć — dk VIb, oduczyćuczę, oduczyćuczysz, oduczyćucz, oduczyćuczył, oduczyćuczony oduczać ndk I, oduczyćam, oduczyćasz, oduczyćają, oduczyćaj, oduczyćał, oduczyćany «wpłynąć na kogoś w taki sposób, żeby poniechał nabytych przyzwyczajeń, stracił… … Słownik języka polskiego
oduczać się – oduczyć się — {{/stl 13}}{{stl 7}} pozbywać się jakichś (często złych) nawyków, przyzwyczajeń; odzwyczajać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Oduczyć się palić. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
oduczać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, oduczaćam, oduczaća, oduczaćają, oduczaćany {{/stl 8}}– oduczyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, oduczaćczę, oduczaćczy, oduczaćczony {{/stl 8}}{{stl 7}} zmuszać człowieka lub zwierzę do pozbycia się jakichś… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
niedbalstwo — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n I, Mc. niedbalstwowie, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} brak należytej troski, dbałości o coś, staranności, rzetelności; zaniedbywanie czegoś, niestaranność : {{/stl 7}}{{stl 10}}Karygodne niedbalstwo. Oduczyć kogoś niedbalstwa.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
